Sporda rekabetin artmasıyla paralel olarak sporcuların sadece fiziksel olarak hazır bulunuşluğun yeterli olmadığı bunun yanında zihinsel olarak hazır bulunuşluğun da gerekliliği ön plana çıkmaktadır. Bu hazır bulunuşluk kavramını en iyi tanımlayan unsurlardan biri de zihinsel dayanıklılıktır. Bu araştırma spor bilimleri fakültesindeki öğrencilerinin sporda tutkunluk düzeyleriyle zihinsel dayanıklılık düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma ilişkisel tarama modeliyle tasarlanmış olup ver toplanma amacı ile kullanılan anket üç bölümden oluşmuştur. İlk bölüm demografik bilgiler, ikinci bölüm Sporda Zihinsel Dayanıklılık Envanteri ve üçüncü bölüm ise Sporda Tutkunluk Ölçeğinden oluşmaktadır. Veriler, etik izinler alınarak Google formlar aracılığıyla katılımcılara ulaştırılmış ve araştırmaya katılımda gönüllülükleri dikkate alınmıştır. Araştırma grubu; Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinde okuyan, kolay ulaşılabilir örneklem alma yöntemi ile belirlenen, 138 kadın, 172 erkek, toplam 310 öğrenciden oluşmaktadır. İstatistiksel açıdan, frekans ve yüzde hesaplamaları, güvenirlik katsayısı hesaplamaları korelasyon analizi ve hiyerarşik regresyon analizi ve Manova analizi yapılmıştır. Araştırma bulgularında sporda zihinsel dayanıklılığın güven ve devamlılık alt boyutları ile sporda tutkunluk alt boyutları arasında ilişki olduğu, katılımcıların cinsiyet, haftalık spor yapma sıklığı ve spor geçmişi değişkenlerinde anlamlı farkın olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca öğrencilerinin spora katılımlarının uyumlu bir tutku ile desteklenmiş olduğu durumlarda, katılım durumları ile ilgili sporcunun kişisel değerleri ve yaşamının diğer alanları ile uyumlu olduğu, katılımcıların sporda tutkunluk düzeylerinde, zihinsel dayanıklılık düzeylerinin etkisi olduğu tespit edilmiştir. Bunların yanı sıra katılımcıların yaş değişkenine göre spor bilimleri fakültesinde okuyan öğrencilerinin zihinsel dayanıklılık ve sporda tutkunluk düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık olmadığı, katılımcıların spora ayırdıkları zaman arttıkça güven kontrol ve devamlılık düzeylerinin arttığı, dolayısı ile de zihinsel dayanıklılık düzeylerinin arttığı söylenebilmektedir. Haftada 1-2 gün spor yapan katılımcıların diğer katılımcılara göre daha uyumlu oldukları, her gün spor yapanların ise spora daha az vakit ayıranlara oranla daha takıntılı olmaya eğilimli oldukları söylenebilmektedir.
Spor, tutkunluk, zihinsel dayanıklılık